Trst na blic
Tura je bila organizovana preko jedne beogradske turističke agencije. Krenuli smo relativno rano, a po meni bespotrebno, zbog mogućnosti gužve na granici, planiranih stajanja i drugih nepredviđenih situacija, pa smo nakon razvlačenja puta „neplanirano“ stigli u Trst rano ujutru oko 7 sati i uz prve petle obišli grad na obali Jadranskog mora.
Kažem neplanirano, jer je maršruta trebala da izgleda ovako: početna stanica – Beograd, stižemo u Palmanovu u 10h, jer se tada outlet otvara, oko 12h krećemo za Veneciju i u 14h bi trebali da smo na Rivi degli Schiavoni. S obzirom na to da smo imali vremena viška, u samo svitanje smo napravili brzinsku turu po Trstu. Pretpostavljam da bi utisci bili drugačiji, da nije padala kiša i da smo došli u neko pristojno vreme, kada ima ljudi na ulicama i kada su radnje i restorani otvoreni.
Kanal Grande Ponterosso je izgrađen između 1754. i 1756. godine i služio je da brodovi iz Jadrana mogu direktno doći do centra grada, kako bi lakše izvršili utovar ili istovar robe. Na kraju kanala se nalazi crkva Sant’ Antonio Taumaturgo poznatija kao crkva Sant Antonio Nuovo. Na samom kanalu se nalaze dva mosta – crveni most Ponte Rosso i Ponte Verde. Ponte Roso se nalazi na sredini kanala i izgrađen je 1756. godine. Prva konstrukcija je napravljena od drveta, da bi kasnije ponovo bio izgrađen, ali ovaj put od gvožđa. Kasnijih godina dobija sadašnji izgled. Na početku mosta se nalazi i statua irskog pisca Džejmsa Džojsa, u znak sećanja na njegov boravak u Trstu. Ponte Verde se nalazi na početku kanala i fotografija u nastavku je i nastala sa njega. U daljini se vidi crkva Sant Antonio Nuovo. Do sredine 18. veka na njenom mestu je stajala kapela Blagoveštenje, koja je ubrzo postala premala da primi veliki broj vernika, pa je podignuta crkva posvećena Sv. Antoniju. Na takmičenju za dizajn crkve pobedio je švajcarski arhitekta Pietro Nobile 1808. godine, a crkva je konačno osveštana 1849. godine.
 |
| Kanal Grande Ponterosso |
Sa leve strane kanala nalazi se palata Gopchevic sagrađena 1850. godine, po nacrtu arhitekte Giovanni Andrea Berlam-a, koja danas predstavlja Pozorišni muzej Carlo Schmidl. U muzeju se nalazi zbirka fotografija, plakata i kostima istorije muzičkog pozorišta, kao i zbirka muzičkih instrumenata. U sklopu muzeja se nalazi i impresivna biblioteka.
 |
| Palata Gopchevic |
Nastavljamo kretanje duž kanala i dolazimo do srpske pravoslavne crkve Della Santissima Trinità e di San Spiridione (crkva Svete Trojice i Svetog Spiridona). Crkvu je projektovao arhitekta Carlo Maciachini godine 1869. Rađena je u vizantijskom stilu, a odlikuje je visoka kupola koja se izdiže iznad četiri kule. Unutrašnjost je bogato ukrašena vizantijskim kanonima, a na ulazu se nalazi velika crna lampa koja je poklon cara Pavla I. Nažalost, ulazak u crkvu nije bio moguć, jer je bilo vrlo rano i crkva nije bila otvorena.
 |
| Crkva Svete Trojice i Svetog Spiridona |
Stižemo do trga Piazza della Borsa, u prevodu Trga razmene (Borsa još znači berza). Ovaj trg je predstavljao ekonomski centar grada tokom XIX veka. Prvobitno ime trga je bilo Piazza della Dogana. Ovde se nalaze mnogobrojne znamenitosti kao što je Palazzo della Camera di Commercio, statua Leopolda I od Austrije i fontana Del Tritone.
Stižemo na centralni trg Piazza Unità d’Italia. Trgom dominira Gradska kuća ispred koje se nalazi fontana Dei Quattro Continenti kao i statua Karla VI. S obzirom na to da je bio decembar mesec, grad je bio ukrašen u prazničnom duhu zbog Božića i Nove godine.
 |
| Piazza Unita d’ Italija |
Nakon razgledanja trga krećemo ka brdu San Giusto i prvo stižemo do crkve Santa Maria Maggiore. Pored nje se nalazi i bazilika San Silvestro. Iza crkve nastavlja kaldrmisani put na vrh brda gde se nalazi Kastelo odnosno tvrđava – muzej San Giusto. Sa platoa se pruža pogled na jedan deo grada.
Ovde se završava naš kratki obilazak Trsta, koji zbog kiše koja je povremeno padala nije baš i bio zadovoljavajuć, kao i zbog činjenice da smo stigli dosta rano i nismo bili u prilici da vidimo Trst u punom sjaju. Mišljenja sam da Trst ima prilično da ponudi, a da bi obilazak bio iskorišćeniji treba pažljivije planirati period dolaska u Trst.
Palmanova
Nakon Trsta odlazimo u Palmanovu – outlet tržni centar, nadomak istoimenog grada. Meni se Palmanova nije dopala, mada nisam ni krenula na ovo putovanje sa prioritetom da idem u šoping. Ovaj kompleks osmišljen je kao selo, u kome se u glavnoj „ulici“ nalaze radnje i poneki kafe gde se može nešto i prezalogajiti. Radno vreme je od 10-20h.
I nisam baš bila oduševljena što smo veći deo dana, tokom dnevne svetlosti, proveli u Outlet-u i autobusu putujući do krajnjeg odredišta. Predložila sam vodiču (doduše bez puno nade), da idemo prvo u Veneciju (jer je bio decembar mesec i dani su kraći), pa sa naziranjem prvog sumraka krenemo u Palmanovu, ali je odgovor bio da ne mogu menjati već dogovorenu maršrutu.
